तुर्की मध्ये IVF उपचार किंमती

ज्या लोकांना नैसर्गिक पद्धतींनी मुले होऊ शकत नाहीत त्यांना मुले होण्यासाठी, आयव्हीएफ उपचार लागू आहे. इन विट्रो फर्टिलायझेशन हे सहाय्यक प्रजनन तंत्र आहे. वाढलेले वय, अज्ञात कारणाने वंध्यत्व, स्त्रियांमध्ये संसर्ग, पुरुषांमध्ये शुक्राणूंची संख्या कमी असणे, स्त्रियांमध्ये नळीचा अडथळा, लठ्ठपणा अशा काही आजारांमुळे मुले होऊ शकत नसलेल्या जोडप्यांना या पद्धतीने मुले होऊ शकतात. आम्‍ही तुम्‍हाला IVF उपचारांबद्दल प्रबोधन करू, जे मूल नसल्‍या जोडप्‍यांना ही भावना अनुभवू देते.

आज, हे वंध्यत्व उपचारांपैकी सर्वात पसंतीचे उपचार आहे. आयव्हीएफ उपचार आघाडीवर आहे. या उपचार पद्धतीमध्ये स्त्री व पुरुष प्रजनन पेशी प्रयोगशाळेच्या वातावरणात एकत्र आणल्या जातात. प्रयोगशाळेच्या वातावरणात फलित अंडी आईच्या गर्भाशयात ठेवली जातात. अशा प्रकारे, कृत्रिम गर्भाधान तंत्राने मुले गर्भधारणेची शक्यता वाढते.

IVF उपचार करण्यासाठी, काही विशिष्ट परिस्थितींमध्ये अंडी, जी स्त्री पुनरुत्पादक पेशी आहेत आणि शुक्राणू, जी पुरुष पुनरुत्पादक पेशी आहेत, गोळा करून ऑपरेशन केले जातात. निरोगी पद्धतीने गर्भाधान पूर्ण झाल्यानंतर, अंडी विभाजन प्रक्रिया सुरू करेल. या टप्प्यावर, फलित अंड्याचे गर्भ नावाच्या संरचनेत रूपांतर होणे अपेक्षित असताना, गर्भ आईच्या गर्भाशयात ठेवला जातो. जेव्हा गर्भ यशस्वीरित्या आईच्या गर्भाशी जोडला जातो तेव्हा गर्भधारणा प्रक्रिया सुरू होते. गर्भ जोडल्यानंतर, प्रक्रिया नैसर्गिक गर्भधारणेप्रमाणेच पुढे जाते.

आयव्हीएफ पद्धत अंडी प्रयोगशाळेच्या वातावरणात फलित झाल्यानंतर, ते दोन वेगवेगळ्या प्रकारे गर्भाशयात ठेवता येतात. शास्त्रीय IVF पद्धतीमध्ये, शुक्राणू आणि अंडी एका विशिष्ट वातावरणात शेजारी शेजारी ठेवली जातात आणि त्यांनी स्वत: ची गर्भधारणा करणे अपेक्षित आहे. दुसरी पद्धत मायक्रोइंजेक्शन ऍप्लिकेशन म्हणतात. या पद्धतीत, शुक्राणू पेशी विशेष विंदुकांचा वापर करून थेट अंड्याच्या पेशीमध्ये इंजेक्ट केल्या जातात.

या दोन पद्धतींपैकी कोणत्या पद्धतीला प्राधान्य द्यायचे हे तज्ज्ञ डॉक्टर जोडप्यांच्या वैयक्तिक वैशिष्ट्यांनुसार ठरवतात. या उपचार प्रक्रियेचा उद्देश गर्भाधान आणि नंतर निरोगी गर्भधारणा आहे. या संदर्भात, सर्वात योग्य वातावरण प्रदान करणे ही एक महत्त्वाची समस्या आहे.

IVF म्हणजे काय?

IVF उपचारासाठी, आईकडून घेतलेली अंडी पेशी आणि वडिलांकडून घेतलेली शुक्राणू पेशी स्त्री प्रजनन प्रणालीच्या बाहेर प्रयोगशाळेच्या वातावरणात एकत्र आणली जातात. अशा प्रकारे, एक निरोगी गर्भ प्राप्त होतो. प्राप्त झालेल्या भ्रूणाचे मातेच्या गर्भाशयात रोपण केल्यावर, गर्भधारणेची प्रक्रिया सुरू होते, जसे की सामान्यपणे गर्भवती झालेल्या लोकांमध्ये.

जोडप्यांनी IVF उपचारांचा कधी विचार करावा?

ज्या स्त्रिया 35 वर्षांपेक्षा कमी वयाच्या आहेत आणि ज्यांना गर्भधारणा होण्यापासून रोखू शकतील अशा कोणत्याही समस्या नसतील अशा महिलांची 1 वर्ष असुरक्षित आणि नियमित लैंगिक संभोग करूनही गर्भधारणा होऊ शकत नाही तेव्हा त्यांची तपासणी केली पाहिजे. आवश्यक असल्यास उपचार सुरू करणे फार महत्वाचे आहे.

ज्या स्त्रिया 35 वर्षांपेक्षा जास्त वयाच्या आहेत किंवा ज्यांना याआधी अशी समस्या आली आहे ज्यामुळे त्यांना गर्भधारणा होण्यापासून प्रतिबंध होईल त्यांनी 6 महिन्यांच्या प्रयत्नानंतरही गर्भधारणा होऊ शकत नसल्यास डॉक्टरांचा सल्ला घ्यावा. जर 6 महिन्यांत गर्भधारणा होत नसेल तर, आवश्यक उपचार प्रक्रिया त्वरीत लागू करणे महत्वाचे आहे जेणेकरून वय पुढे जात नाही आणि वेळ गमावू नये.

लसीकरण आणि आयव्हीएफ उपचारांमध्ये काय फरक आहे?

पुरुष-संबंधित आणि अनिश्चित वंध्यत्वाच्या बाबतीत इन विट्रो फर्टिलायझेशन उपचार करण्यापूर्वी लसीकरण थेरपी श्रेयस्कर लसीकरण प्रक्रियेत, आयव्हीएफ उपचाराप्रमाणेच, स्त्रियांच्या अंडाशयांना उत्तेजित केले जाते. अंडी फोडल्यानंतर, पुरुषाकडून घेतलेले शुक्राणू कॅन्युला नावाच्या उपकरणाद्वारे गर्भाशयात जमा केले जातात.

लसीकरण प्रक्रिया पार पाडण्यासाठी महिलांची किमान एक नळी उघडी आहे याची काळजी घेतली पाहिजे. पुरुषांमधील शुक्राणूंच्या विश्लेषणाचे परिणाम सामान्य आहेत किंवा सामान्यच्या जवळ आहेत हा देखील एक महत्त्वाचा मुद्दा आहे. याव्यतिरिक्त, स्त्रीला एंडोमेट्रियल पॅथॉलॉजी नसावी ज्यामुळे गर्भधारणा टाळता येईल.

IVF उपचार प्रक्रिया कशी आहे?

नियमितपणे मासिक पाळी असलेल्या स्त्रिया दर महिन्याला एक अंडे देतात. आयव्हीएफ अर्ज या प्रकरणात, आईने उत्पादित केलेल्या अंड्यांची संख्या वाढवण्यासाठी बाह्य हार्मोनल औषधे दिली जातात. जरी उपचार प्रोटोकॉल एकमेकांपेक्षा भिन्न असले तरी, मुळात दोन भिन्न संप्रेरक उपचार लागू केले जातात जे अंडी विकसित करतात आणि सुरुवातीच्या काळात ओव्हुलेशन रोखतात.

संप्रेरक औषधे वापरताना अंडाशयांच्या प्रतिसादांचे पालन करणे आणि आवश्यक असल्यास डोस समायोजित करणे खूप महत्वाचे आहे. यासाठी, रक्त तपासणी आणि अल्ट्रासाऊंड प्रक्रिया नियमितपणे केल्या जातात.

अशा प्रकारे, परिपक्वता गाठलेली अंडी एका साध्या आकांक्षा सुईने गोळा केली जातात आणि प्रयोगशाळेच्या वातावरणात पुरुषाकडून घेतलेल्या शुक्राणूंसह एकत्रित केली जातात. अशा प्रकारे, गर्भाधान प्रयोगशाळेच्या वातावरणात केले जाते. अंडी पुनर्प्राप्ती सामान्यतः सामान्य भूल अंतर्गत केली जाते. याव्यतिरिक्त, अशी प्रकरणे असू शकतात जिथे ते उपशामक औषध आणि स्थानिक भूल अंतर्गत केले जाते.

गर्भाधान प्रक्रिया, क्लासिक IVF पद्धत हे शुक्राणू आणि अंडी शेजारी ठेवून प्रदान केले जाते. याव्यतिरिक्त, सूक्ष्म-इंजेक्शनसह उच्च-विवर्धक सूक्ष्मदर्शकाखाली प्रत्येक शुक्राणू अंड्यामध्ये इंजेक्ट करून गर्भाधान साध्य केले जाऊ शकते. त्यांच्या रुग्णांसाठी कोणती पद्धत योग्य आहे हे डॉक्टर ठरवतील.

गर्भाधानानंतर, अंडी तापमान आणि वातावरण नियंत्रित संस्कृतीच्या वातावरणात प्रयोगशाळेच्या वातावरणात 2 ते 3 दिवस किंवा कधीकधी 5 ते 6 दिवसांपर्यंत विकसित होण्यासाठी सोडली जातात. या कालावधीच्या शेवटी, सर्वोत्तम विकसनशील भ्रूण निवडले जातात आणि गर्भाशयात ठेवले जातात.

हस्तांतरित करण्‍याच्‍या भ्रूणांची संख्‍या निश्चित केल्‍याने एकाधिक गर्भधारणा होण्‍याचा धोका आणि गर्भधारणा होण्‍याच्‍या संधीवर थेट परिणाम होतो. या कारणास्तव, भ्रूण गुणवत्तेनंतर प्रक्रियेत किती भ्रूण हस्तांतरित केले जावेत याची जोडप्यांशी तपशीलवार चर्चा केली जाते. क्वचित प्रसंगी, भ्रूण हस्तांतरण ऍनेस्थेसिया किंवा उपशामक औषध अंतर्गत केले जाते.

आयव्हीएफ उपचारांमध्ये वयोमर्यादा किती आहे?

आयव्हीएफ उपचारांमध्ये, सर्व प्रथम, महिलांच्या अंडाशयाच्या साठ्याची तपासणी केली जाते. मासिक पाळीच्या तिस-या दिवशी, रुग्णांना हार्मोन चाचणी लागू केली जाते, तसेच अल्ट्रासोनोग्राफी देखील केली जाते. डिम्बग्रंथि साठ्यांची तपासणी केले जाते. जर, या परीक्षांच्या परिणामी, डिम्बग्रंथि साठा चांगल्या स्थितीत असल्याचे निश्चित केले गेले, तर वयाच्या 45 व्या वर्षापर्यंत IVF उपचार लागू करण्यात कोणतीही हानी नाही.

वृद्धत्वाच्या नकारात्मक परिणामांमुळे, गुणसूत्रांच्या दृष्टीने गर्भाची तपासणी करणे देखील आवश्यक आहे. याव्यतिरिक्त, 38 वर्षांच्या वयानंतर IVF उपचार सुरू करणार्‍या महिलांमध्ये प्रीप्लांटेशन अनुवांशिक निदान पद्धत लागू करणे महत्त्वाचे आहे. अशा प्रकारे, गर्भाची स्थिती निश्चित करणे देखील शक्य आहे.

महिलांमध्ये वयाच्या 35 वर्षांनंतर अंड्यांची संख्या कमी होते. या वयानंतर, ओव्हुलेशनमध्ये व्यत्यय येतो आणि याशिवाय, अंड्याच्या गुणवत्तेत बिघाड होण्याच्या समस्यांना तोंड द्यावे लागते. जरी अंडाशयाचा साठा IVF साठी योग्य असला तरी IVF मध्ये यश मिळण्याची शक्यता खूपच कमी असेल. या कारणास्तव, वंध्यत्वाच्या समस्या असलेल्या महिलांनी प्रगत वयाची मुले होण्याची प्रतीक्षा न करणे आणि शक्य तितक्या लवकर उपचार सुरू करणे फार महत्वाचे आहे.

ज्या महिला वृद्ध आहेत आणि अंडाशयाच्या कक्षेत समस्या आहेत त्यांच्या IVF उपचारांमध्ये गर्भधारणा लक्षात येण्याची कोणतीही पद्धत नाही. ज्या स्त्रिया प्रगत वयात मुले जन्माला घालण्याची योजना आखतात आणि अंडाशयाचा साठा कमी असतो त्या पुढील वर्षांमध्ये अंडी गोठवून गर्भवती होऊ शकतात. हे महत्वाचे आहे की 35 वर्षांपेक्षा जास्त वयाच्या गर्भधारणा उच्च-जोखीम असलेल्या गर्भधारणेच्या वर्गात असताना पेरीनाटोलॉजी तज्ञांद्वारे तपासल्या जातात.

पुरुषांमध्ये IVF साठी वयोमर्यादा किती आहे?

पुरुषांमध्ये, शुक्राणूंची निर्मिती सतत चालू राहते. वयानुसार शुक्राणूंची गुणवत्ता कालांतराने घसरते. 55 वर्षांपेक्षा जास्त वयाच्या पुरुषांमध्ये शुक्राणूंची गतिशीलता कमी होते. येथे, वयोमानामुळे शुक्राणूंचा डीएनए खराब होणे हा एक घटक मानला जातो.

आयव्हीएफ उपचारांसाठी आवश्यक अटी काय आहेत?

ज्ञात आहे की, वंध्यत्वाचे निदान झालेल्या आणि नैसर्गिकरित्या गरोदर होऊ शकत नसलेल्या जोडप्यांसाठी IVF उपचारांना प्राधान्य दिले जाते. या कारणास्तव, 35 वर्षाखालील महिलांनी IVF साठी अर्ज करण्यापूर्वी 1 वर्ष गर्भनिरोधकाशिवाय गर्भधारणा करण्याचा प्रयत्न केला पाहिजे. 35 वर्षांपेक्षा जास्त वयाच्या स्त्रियांमध्ये डिम्बग्रंथि साठा कमी झाल्यामुळे, संभोग कालावधी 6 महिने म्हणून निर्धारित केला जातो. याशिवाय, IVF उपचारांसाठी योग्य असलेले लोक खालीलप्रमाणे आहेत;

·         ज्यांना लैंगिक संक्रमित आजार आहेत

·         मासिक पाळीत अनियमितता असलेल्या महिला

·         ज्यांच्या नळ्या ऑपरेशन करून काढल्या

·         ज्यांच्याकडे अंड्यांचा साठा कमी झाला आहे

·         ओटीपोटाच्या शस्त्रक्रियेमुळे गर्भाशयाला चिकटलेले किंवा बंद नळ्या असलेले लोक

·         ज्यांना आधी एक्टोपिक गर्भधारणा झाली आहे

·         ज्यांना अंडाशयाचा दाह आहे

IVF उपचार सुरू करण्यासाठी पुरुषांसाठी योग्य असलेल्या परिस्थिती खालीलप्रमाणे आहेत;

·         वंध्यत्वाच्या समस्यांचा कौटुंबिक इतिहास असलेले लोक

·         ज्यांना लैंगिक संक्रमित आजार आहेत

·         ज्यांना किरणोत्सर्गाच्या वातावरणात काम करावे लागते

·         ज्यांना शीघ्रपतनाची समस्या आहे

·         ज्यांच्यावर अंडकोष शस्त्रक्रिया झाली आहे

ज्या व्यक्ती IVF उपचारांसाठी पूर्णपणे योग्य आहेत;

·         जोडीदारांपैकी एकामध्ये हिपॅटायटीस किंवा एचआयव्हीची उपस्थिती

·         कर्करोग उपचार लोक

·         जोडीदारांपैकी एकामध्ये अनुवांशिक स्थिती असणे

आयव्हीएफ उपचार कोणाला लागू केले जात नाहीत?

ज्यांना IVF उपचार लागू केले जात नाहीत हा विषयही अनेकांना पडला आहे.

·         शुक्राणूंची निर्मिती न करणाऱ्या पुरुषांमध्ये TESE पद्धतीमध्येही शुक्राणूंची निर्मिती होत नाही

·         रजोनिवृत्तीतून गेलेल्या स्त्रियांमध्ये

·         ही उपचार पद्धत अशा लोकांसाठी लागू केली जाऊ शकत नाही ज्यांचे गर्भ विविध शस्त्रक्रियेद्वारे काढले गेले होते.

आयव्हीएफ उपचारांचे टप्पे काय आहेत?

जे लोक आयव्हीएफ उपचारांसाठी अर्ज करतात ते उपचारादरम्यान अनेक टप्प्यांतून जातात.

वैद्यकीय तपासणी

आयव्हीएफ उपचारासाठी डॉक्टरांकडे जाणाऱ्या जोडप्यांच्या भूतकाळातील कथा डॉक्टरांकडून ऐकायला मिळतात. त्यानंतर आयव्हीएफ उपचारांबाबत विविध योजना आखल्या जातात.

डिम्बग्रंथि उत्तेजित होणे आणि अंडी निर्मिती

त्यांच्या मासिक पाळीच्या दुसऱ्या दिवशी, गर्भवती माता ज्या IVF उपचारांसाठी योग्य आहेत अंडी वाढवणारे औषध सुरू होते. अशा प्रकारे, हे सुनिश्चित केले जाते की एकाच वेळी मोठ्या प्रमाणात अंडी मिळतात. अंड्याचा विकास सुनिश्चित करण्यासाठी, औषधे 8-12 दिवसांसाठी नियमितपणे वापरली पाहिजेत. या प्रक्रियेत, अंड्यांचे निरीक्षण करण्यासाठी नियमितपणे डॉक्टरांच्या नियंत्रणाकडे जाणे महत्वाचे आहे.

अंडी गोळा करणे

जेव्हा अंडी आवश्यक आकारात पोहोचतात अंडी परिपक्वता सुई त्यांच्या परिपक्वता सह. अंडी परिपक्व झाल्यानंतर, ते काळजीपूर्वक गोळा केले जातात, मुख्यतः सामान्य भूल अंतर्गत, प्रक्रियेसह 15-20 मिनिटे लागतात. अंडी गोळा करण्याच्या दिवशी वडिलांकडूनही शुक्राणूंचे नमुने घेतले जातात. प्रक्रियेच्या 2-5 दिवस आधी जोडप्यांना लैंगिक संभोग न करण्यास सांगितले जाते.

जर वडिलांकडून शुक्राणू मिळू शकत नाहीत सूक्ष्म TESE सह शुक्राणू मिळू शकतात ही पद्धत अशा लोकांसाठी लागू केली जाते ज्यांच्या अंडकोषांमध्ये शुक्राणू नाहीत. प्रक्रिया, जी 30 मिनिटांपर्यंत घेते, अगदी सहजपणे पार पाडली जाते.

बीजांड व शुक्रजंतूचा संयोग जीवनिर्मिती गर्भाधारणा व शुक्रजंतूचा संयोग जीवनिर्मिती गर्भाधारणा

आईकडून घेतलेली अंडी आणि वडिलांकडून घेतलेल्या शुक्राणूंपैकी दर्जेदार अंडी निवडली जातात आणि या पेशी प्रयोगशाळेच्या वातावरणात फलित केल्या जातात. फलित भ्रूण हस्तांतरित होईपर्यंत प्रयोगशाळेच्या वातावरणात ठेवावे.

भ्रूण हस्तांतरण

प्रयोगशाळेच्या वातावरणात फलित केलेले आणि उच्च दर्जाचे भ्रूण गर्भधारणा झाल्यानंतर 2-6 दिवसांच्या दरम्यान आईच्या गर्भाशयात हस्तांतरित केले जातात. हस्तांतरण प्रक्रियेसह, IVF उपचार पूर्ण झाल्याचे मानले जाते. या प्रक्रियेच्या 12 दिवसांनंतर, गर्भवती मातांना गर्भधारणा चाचणी घेण्यास सांगितले जाते. अशा प्रकारे, उपचारांना सकारात्मक प्रतिसाद मिळतो की नाही याची खात्री केली जाते.

गर्भधारणा चाचणीच्या दिवसापर्यंत हस्तांतरित झाल्यानंतर जोडप्यांनी लैंगिक संभोग न करणे महत्वाचे आहे. भ्रूण हस्तांतरणानंतर उर्वरित दर्जेदार भ्रूण गोठवणे आणि वापरणे शक्य आहे. अशा प्रकारे, पहिल्या उपचारात गर्भधारणा नसल्यास, उर्वरित भ्रूणांसह हस्तांतरण ऑपरेशन केले जाऊ शकते.

आयव्हीएफ उपचारांच्या यशाच्या दरावर कोणते घटक परिणाम करतात?

IVF उपचारांच्या यशाच्या दरावर परिणाम करणारे अनेक घटक आहेत.

·         अस्पष्ट वंध्यत्व समस्या

·         दोन्ही जोडपे धूम्रपान करतात

·         तणाव, खराब आहार, अल्कोहोलचा वापर

·         35 वर्षांपेक्षा जास्त वयाच्या महिला

·         उच्च वजन घटक

·         पॉलीप्स, फायब्रॉइड्स, आसंजन किंवा एंडोमेट्रिओसिस जे गर्भाशयाला जोडण्यास प्रतिबंध करतात

·         डिम्बग्रंथि साठा कमी

·         गर्भाशय आणि फॅलोपियन ट्यूबमध्ये काही समस्या आहेत

·         खराब शुक्राणूंची गुणवत्ता

·         शुक्राणू किंवा अंडाशयांना नुकसान करणारी रोगप्रतिकारक प्रणालीसह समस्या

·         शुक्राणूंची संख्या कमी होणे आणि शुक्राणू टिकवून ठेवण्याच्या समस्या

अंड्याचे फलित झाल्यानंतर गर्भ गर्भाशयात कसा ठेवला जातो?

फलित अंड्याचे गर्भाशयात हस्तांतरण ही अत्यंत सोपी आणि अल्पकालीन प्रक्रिया आहे. या प्रक्रियेदरम्यान, एक पातळ प्लास्टिक कॅथेटर प्रथम डॉक्टरांनी गर्भाशय ग्रीवामध्ये ठेवले आहे. या कॅथेटरमुळे, गर्भ आईच्या गर्भाशयात हस्तांतरित करणे शक्य आहे. प्रक्रियेपूर्वी प्रक्रियेत लागू केलेल्या अंडी-विकसनशील सुयामुळे आवश्यकतेपेक्षा जास्त भ्रूण प्राप्त करणे शक्य आहे. या प्रकरणात, उर्वरित गुणवत्तेचे भ्रूण गोठवले जाऊ शकतात आणि साठवले जाऊ शकतात.

अंडी गोळा करणे वेदनादायक आहे का?

योनि अल्ट्रासाऊंड हे विशेष सुयांच्या मदतीने अंडाशयात प्रवेश केला जातो. हे सुनिश्चित केले जाते की follicles नावाच्या द्रवाने भरलेल्या रचना, जेथे अंडी स्थित आहेत, रिकामे केले जातात. सुईने घेतलेले हे द्रव एका नळीमध्ये हस्तांतरित केले जातात.

ट्यूबमधील द्रवामध्ये अत्यंत लहान पेशी असतात ज्या सूक्ष्मदर्शकाखाली दिसू शकतात. जरी अंडी गोळा करण्याची प्रक्रिया वेदनादायक नसली तरी, प्रक्रिया हलक्या किंवा सामान्य भूल अंतर्गत केल्या जातात जेणेकरून रुग्णांना अस्वस्थता जाणवू नये.

भ्रूण हस्तांतरणानंतर गर्भवती मातांनी किती काळ विश्रांती घ्यावी?

भ्रूण हस्तांतरणानंतर गरोदर मातांनी पहिली ४५ मिनिटे विश्रांती घेणे महत्त्वाचे आहे. 45 मिनिटांनंतर हॉस्पिटलमधून बाहेर पडण्यात काही नुकसान नाही. त्यानंतर, गर्भवती मातांना विश्रांती घेण्याची आवश्यकता नाही.

गर्भवती माता सहजपणे त्यांचे कार्य आणि क्रियाकलाप चालू ठेवू शकतात. हस्तांतरणानंतर, गर्भवती मातांनी जड व्यायाम आणि वेगवान चालण्यासारख्या क्रियाकलापांपासून दूर राहिले पाहिजे. त्याशिवाय, ते त्यांचे सामान्य जीवन चालू ठेवू शकतात.

शुक्राणूंची संख्या कमी असल्यास किंवा शुक्राणू तपासणीत शुक्राणू आढळले नाहीत तर काय करावे?

जर शुक्राणूंची संख्या इच्छित दरापेक्षा कमी असेल तर, इन विट्रो फर्टिलायझेशन मायक्रोइंजेक्शन पद्धतीने केले जाऊ शकते. या पद्धतीबद्दल धन्यवाद, शुक्राणूंची एक लहान संख्या प्राप्त झाली तरीही गर्भाधान शक्य आहे. वीर्यामध्ये शुक्राणू नसल्यास, अंडकोषांमध्ये शुक्राणू शोधण्यासाठी शस्त्रक्रिया केल्या जातात.

आयव्हीएफ उपचारांचे धोके काय आहेत?

IVF उपचार धोकेउपचाराच्या प्रत्येक टप्प्यावर हे किरकोळ असले तरी उपस्थित असते. लागू केलेल्या औषधांचे साइड इफेक्ट्स बहुतेक सहन करण्यायोग्य स्तरावर असल्याने, त्यांना कोणतीही समस्या उद्भवत नाही.

IVF उपचारांमध्ये, गर्भवती मातांच्या गर्भाशयात एकापेक्षा जास्त भ्रूण हस्तांतरित केल्यास अनेक गर्भधारणेचे धोके उद्भवू शकतात. सरासरी, प्रत्येक चार IVF प्रयत्नांपैकी एकामध्ये एकाधिक गर्भधारणा होते.

वैज्ञानिक अभ्यासानुसार, असे आढळून आले आहे की IVF पद्धतीमुळे लहान मुलांचा अकाली जन्म होण्याचा किंवा कमी वजनाने जन्माला येण्याचा धोका किंचित वाढतो.

डिम्बग्रंथि हायपरस्टिम्युलेशन सिंड्रोम गर्भवती मातांमध्ये उद्भवू शकते ज्यांना IVF पद्धतीने अंडी विकसित करण्यासाठी FSH ने उपचार केले जातात.

तुर्की आयव्हीएफ उपचार

तुर्की आयव्हीएफ उपचारांमध्ये खूप यशस्वी असल्याने, अनेक वैद्यकीय पर्यटक या देशात उपचार घेण्यास प्राधान्य देतात. याशिवाय येथे परकीय चलन जास्त असल्याने परदेशातून येणाऱ्यांना उपचार, खाणे, पिणे आणि निवासाचा खर्च अत्यंत परवडणारा आहे. तुर्की आयव्हीएफ उपचार याबद्दल अधिक माहितीसाठी तुम्ही आमच्याशी संपर्क साधू शकता.